شستشوی زخم و حذف بیوفیلم ها

باکتری های آلوده کننده سطح زخم با ترشح ماده ای به نام (EPS) در اطراف باکتری ها بیوفیلم (Biofilm) را تشکیل می دهند. بیوفیلم ها موجب کلونیزاسیون باکتری ها در سطح زخم می شوند.

آلودگی

1.باکتری های آزاد در سطح زخم قرار قرار میگیرند.

کلونیزاسیون

2.باکتری ها تکثیر می شوند و اتصال محکمی با سطح زخم ایجاد میکنند.
3.گونه های ثانویه باکتری به آنها اضافه می شوند.

تشکیل بیوفیلم

4.به طور اولیه EPS ایجاد می شود و مقاومت در آنها افزایش پیدا میکند.

گسترش و عفونت سیستمیک

5.بیوفیلم بالغ با آزاد سازی باکتری ها چرخه بی پایانی از بیوفیلم ها را موجب می شود.

این ترکیبات موجب محفوظ ماندن باکتری ها از اثرات آنتی بیوتیک های سیستمیک (خوراکی) و موضعی می شوند. بیش از 90 درصد زخم های مزمن با بیوفیلم ها درگیر هستند. محلول های معمول شستشوی زخم شامل نرمال سالین (کلرور سدیم 0.9 %) یا آب آشامیدنی توانایی پاکسازی موثر آنها را ندارند و بیوفیلم ها در سطح زخم باقی مانده و مانع از اثر گذاری اقدامات درمانی می شوند و اثر قابل توجهی در روند بهبود زخم ها ندارند.

عدم پاکسازی سطح زخم از بیوفیلم ها با حفظ التهاب موجب اختلال در فرآیند ترمیم و مزمن شدن زخم ها می گردد و در افراد دیابتی گسترش عفونت در نهایت می تواند به قطع عضو منجر شود و از این جهت بیوفیلم ها بسیار حائز اهمیت می باشد.

امروزه پیشگیری از تشکیل و پاکسازی بیوفیلم ها از سطح زخم های مزمن به سرعت در حال تبدیل شدن به هدف اولیه در مراقبت از زخم است.

در راستای حذف مطلوب بیوفیلم ها، بافت نکروزه و اسلاف از سطح زخم توسط محلول شستشو، ابتدا لازم است با محلول ضد بیوفیلم شستشو داده شوند و برای جدا سازی لایه های سنگین تر مواد زاثد ایجاد شده در سطح زخم با استفاده از ژل آنتی بیوفیلم برای مدت طولاتی تری در معرض قرارداده شوند.

بدین صورت که پس از شستشو اولیه با محلول، ژل در سطح زخم قرارداده می شود و با ایجاد رطوبت کافی و کاهش کشش سطحی ترکیبات پلی ساکاریدی بیوفیلم ها آن را در خود حل نموده و بستر زخم را برای شستشو موثر تر در نوبت بعد آماده می کند.

محلول و ژل

پژوهشگران در فناوری طب زخم به منظور شستشو و حذف موثر بیوفیلم ها از سطح انواع زخم ها با بکارگیری آخرین پیشرفت های این حوزه ، محلول و هیدروژل با فرمولاسیون اختصاصی را توسعه دادند.

735